veda edemeyince, kaybolunca anneler hep geri döner diye bekliyor çocuklar
24.12.2013 15:34
zaman senden sonra da akmaya devam etti anne..benliğimizin her hücresine yokluğunu soluksuz bırakan özlemini işleyerek akıp durdu..kayıptın anne..seni aradım karanlık zamanlar içinde..kayıp olan sesini, gülüşünü, sıcaklığını aradım..
her hafta aynı yere gidip seni ve sesine ses verecek birilerini aramaya devam ettim.. zaman aktı..çok şeyler aldı..ve çok şeyler bıraktı ardı sıra..bugün demir kapı, beton duvarlar arasındayım anne..içimin bir yanı seni bekliyor hala büyümedi hiç, hala çocuk..diğer yanım kavgada..şairin dediği gibi ‘yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek…’ bugün demir kapı beton duvar her yanım..ve ben yine yazıyorum sana..okumayacağını bilsem de..
bir ömre çok vedalar sığdırılıyor anne..uğurladıklarımızın hepsi ayrı bir özlem.. yüreğimizde en dayanılmaz ayrılığı senle yaşadım ben..vedalaşamadık seninle anne.. veda edemeyince, kaybolunca anneler hep geri döner diye bekliyor çocuklar..bekliyor.
Rıdvan EROĞLU