son bahar

29.11.2013 02:20

 

Yaprakların ağaçtan ayrıldığı bir mevsimde gördü kızı
Herşey bitmişken sevdi , çok sevdi adam
inancı ve umutları hızla yere düşerken , gülümsedi kız
Yaşadığı herşeyi ama herşeyi unuttu adam
Yeni umutlar ve yaşam amacı aşıladı kız
 Aslında adam , alışmıştı yaşar gibi yapmaya
Kız , soğuk kanlı bir katildi oysa
Adam içten içe heycanlandı, sessizce fısıldadı
'Ölebilirim eğer aşk buysa'
Kız , çok bencildi hep boş umut verdi
Adam , hazırdı sonu ölümde olsa
Kız öldürmek istedi de adam yok mu dedi ?
Sonunda ne kız öldürebildi ne de adam yaşadı
Masal gibi başladı , güzel sonla bitmedi
 
Adam araf'a hapsoldu
Kadın ,gecenin sinsi aydınlığında kayboldu
Adam aldığı ahların bedelini buldu
Kadın yıllar sonra pişmanlığın çirkin yüzünde mahfoldu
 
Yapraklar ağaçlarla birleşti
Sararanların yerlerine yenileri yeşerdi
Adamın yolu yine Kadınla kesişti
Gülümsedi kadın , sarardı yapraklar
Ağladı adam , kurudu ağaçlar
 
Kuruyan ağaçlar kesildi 
Sararan yapraklar kırıldı
Ağaçta kaybetti yaprakta tükendi
Ne kadın ölebildi ne adam can verdi

Tamer Çalış (Abhiz)